Les textes de l'office de lecture sont encore en construction. Ils ne sont malheureusement pas encore complets pour le moment. Si vous désirez méditer ces lectures bibiliques et patristiques, veuillez utiliser le cursus monastique de l'office divin.
℣. Deus, ✠ in adiutórium meum inténde.
℣. Dieu, viens à mon aide.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℟. Seigneur, vite à mon secours.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio,  et nunc et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.
Gloire au Père, et au Fils et au Saint-Esprit, comme il était au commencement, maintenant et toujours, et dans les siècles des siècles. Amen.
Allelúia.
Alléluia.
Hymnus
Hymne
Somno reféctis ártubus, spreto cubíli, súrgimus: nobis, Pater, canéntibus adésse te depóscimus.
Le sommeil a refait nos forces ; hors du lit, nous voici debout ; lorsque nous Te chantons, ô Père, nous T'en prions, assiste-nous.
Te lingua primum cóncinat, te mentis ardor ámbiat, ut áctuum sequéntium tu, sancte, sis exórdium.
Soit le premier que nos voix chantent et Celui que le cœur désirent ; sois à l'origine, ô Dieu saint, de tous nos actes à venir.
Cedant tenébræ lúmini et nox diúrno síderi, ut culpa, quam nox íntulit, lucis labáscat múnere.
Que la ténèbre cède à l'aube, et la nuit, à l'astre du jour, pour que les péchés de la nuit disparaissent dans la lumière.
Precámur ídem súpplices noxas ut omnes ámputes, et ore te canéntium laudéris in perpétuum.
Nous Te prions et supplions de nous à nos fautes: que la louange de nos lèvres se poursuive en l'éternité.
Præsta, Pater piíssime, Patríque compar Unice, cum Spíritu Paráclito regnans per omne sǽculum. Amen.
Exauce-nous, Père très bon, et Toi, le fils égal au père, avec l'Esprit consolateur, régnant pour les siècles des siècles. Amen.
 Vel:
 Ou :
Hymnus
Ætérna lux, divínitas,
in unitáte Trínitas,
te confitémur débiles,
te deprecámur súpplices.
Summum Paréntem crédimus
Natúmque Patris únicum,
et caritátis vínculum
qui iungit illos Spíritum.
O véritas, o cáritas,
o finis et felícitas,
speráre fac et crédere,
amáre fac et cónsequi.
Qui finis et exórdium
rerúmque fons es ómnium,
tu solus es solácium,
tu certa spes credéntium.
Qui cuncta solus éfficis
cunctísque solus súfficis,
tu sola lux es ómnibus
et præmium sperántibus.
Christum rogámus et Patrem,
Christi Patrísque Spíritum;
unum potens per ómnia,
fove precántes, Trínitas. Amen.
Ant. 1. Deus noster maniféste véniet, et non silébit.
Ant. 1. Notre Dieu viendra pour Se manifester, et ne Se taiera pas.
Psalmus 49 (50)
Psaume 49 (50)
Vera in Dominum pietas
Non veni solvere legem, sed adimplere (Cf. Mt 5, 17).
I
I
Deus deórum Dóminus locútus est * et vocávit terram a solis ortu usque ad occásum.
Le Dieu des dieux, le Seigneur a parlé, et Il a appelé la terre du lever du soleil au couchant.
Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit, * Deus noster véniet et non silébit:
De Sion apparaît l'éclat de Sa beauté. Dieu viendra visiblement; * Lui, notre Dieu, et Il ne Se taira point.
ignis consúmens est in conspéctu eius * et in circúitu eius tempéstas válida.
Le feu s'enflammera en Sa présence, et une tempête violente L'environnera.
Advocábit cælum desúrsum * et terram discérnere pópulum suum:
Il appellera d'en haut le Ciel et la terre, pour faire le discernement de Son peuple.
«Congregáte mihi sanctos meos, * qui disposuérunt testaméntum meum in sacrifício».
Rassemblez devant Lui Ses saints, qui scellent Son alliance par des sacrifices.
Et annuntiábunt cæli iustítiam eius, * quóniam Deus iudex est.
Et les cieux annonceront Sa justice, car c'est Dieu qui est juge.
Numquid manducábo carnes taurórum * aut sánguinem hircórum potábo?
Immola Deo sacrifícium laudis * et redde Altíssimo vota tua;
Immole à Dieu un sacrifice de louange, et rends tes voeux au Très-Haut.
et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me».
Puis invoque-Moi au jour de la tribulation; Je te délivrerai, et tu Me glorifieras.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Gloire au Père, et au Fils, et au Saint Esprit.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Comme il était au commencement, maintenant et toujours, et dans les siècles des siècles. Amen.
Ant. Deus noster maniféste véniet, et non silébit.
Ant. Notre Dieu viendra pour Se manifester, et ne Se taiera pas.
Ant. 2. Immola Deo sacrifícium laudis.
Ant. 2. Immolez à Dieu un sacrifice de louange.
II
II
«Audi, pópulus meus, et loquar; Israel, et testificábor advérsum te: * Deus, Deus tuus ego sum.
Ecoute, Mon peuple, et Je parlerai; Israël, et Je te rendrai témoignage. C'est Moi qui suis Dieu, ton Dieu.
Non in sacrifíciis tuis árguam te; * holocáusta enim tua in conspéctu meo sunt semper.
Ce n'est pas pour tes sacrifices que Je te reprendrai, car tes holocaustes sont toujours devant Moi.
Non accípiam de domo tua vítulos, * neque de grégibus tuis hircos.
Je ne prendrai pas les veaux de ta maison, ni les boucs de tes troupeaux;
Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum, * iumentórum mille in móntibus.
car toutes les bêtes des forêts sont à Moi, ainsi que les animaux des montagnes, et les boeufs.
Cognóvi ómnia volatília cæli, * et, quod movétur in agro, meum est.
Je connais tous les oiseaux du ciel, et la beauté des champs est en Ma présence.
Si esuríero non dicam tibi; * meus est enim orbis terræ et plenitúdo eius.
Si J'ai faim, Je ne te le dirai pas; car l'univers est à Moi, avec tout ce qu'il renferme.
Numquid manducábo carnes taurórum * aut sánguinem hircórum potábo?
Est-ce que Je mangerai la chair des taureaux? ou boirai-Je le sang des boucs?
Immola Deo sacrifícium laudis * et redde Altíssimo vota tua;
Immole à Dieu un sacrifice de louange, et rends tes voeux au Très-Haut.
et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me».
Puis invoque-Moi au jour de la tribulation; Je te délivrerai, et tu Me glorifieras.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Gloire au Père, et au Fils, et au Saint Esprit.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Comme il était au commencement, maintenant et toujours, et dans les siècles des siècles. Amen.
Ant. Immola Deo sacrifícium laudis.
Ant. Immolez à Dieu un sacrifice de louange.
Ant. 3. Misericórdiam vólui, et non sacrifícium: et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
Ant. 3. Car Je veux la miséricorde et non le sacrifice, et la connaissance de Dieu vaut mieux que les holocaustes.
III
III
Peccatóri autem dixit Deus: «Quare tu enárras præcépta mea * et assúmis testaméntum meum in os tuum?
Mais Dieu a dit au pécheur: Pourquoi énumères-tu Mes lois, et pourquoi as-tu constamment Mon alliance à la bouche?
Tu vero odísti disciplínam * et proiecísti sermónes meos retrórsum.
Toi qui hais la discipline, et qui as rejeté derrière toi Mes paroles.
Si vidébas furem, currébas cum eo; * et cum adúlteris erat pórtio tua.
Si tu voyais un voleur, tu courais avec lui, et tu mettais ta part avec les adultères.
Os tuum dimittébas ad malítiam, * et língua tua concinnábat dolos.
Ta bouche a été remplie de malice, et ta langue ourdissait la fraude.
Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris * et advérsus fílium matris tuæ proferébas oppróbrium.
Tu t'asseyais pour parler contre ton frère, et tu tendais des pièges contre le fils de ta mère.
Hæc fecísti, et tácui. Existimásti quod eram tui símilis. * Arguam te et státuam illa contra fáciem tuam.
Voilà ce que tu as fait, et Je me suis tu. Tu as cru d'une manière impie que Je te serais semblable. Je te reprendrai, et Je mettrai tout sous tes yeux.
Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum, * nequándo rápiam, et non sit qui erípiat.
Comprenez ces choses, vous qui oubliez Dieu; de peur qu'Il ne déchire, sans que personne puisse délivrer.
Qui immolábit sacrifícium laudis, honorificábit me, et, qui immaculátus est in via, * osténdam illi salutáre Dei».
Le sacrifice de louange est celui qui M'honorera, * et là est la voie par laquelle Je montrerai à l'homme le salut de Dieu.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Gloire au Père, et au Fils, et au Saint Esprit.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Comme il était au commencement, maintenant et toujours, et dans les siècles des siècles. Amen.
Ant. Misericórdiam vólui, et non sacrifícium: et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
Ant. Car Je veux la miséricorde et non le sacrifice, et la connaissance de Dieu vaut mieux que les holocaustes.
Lectio prior
De libro Deuteronómii 16, 1-17
Festa celebranda
In diébus illis: Locútus est Móyses pópulo dicens:
«Obsérva mensem Abib, ut fácies Pascha Dómino Deo tuo; quóniam in isto mense Abib edúxit te Dóminus Deus tuus de Ægypto nocte. Immolabísque Pascha Dómino Deo tuo de óvibus et de bobus in loco, quem elégerit Dóminus Deus tuus, ut hábitet nomen eius ibi.
Non cómedes cum eo panem fermentátum; septem diébus cómedes absque ferménto afflictiónis panem, quóniam festinánter egréssus es de Ægypto, ut memíneris diéi egressiónis tuæ de Ægypto ómnibus diébus vitæ tuæ. Non apparébit ferméntum in ómnibus términis tuis septem diébus; et non manébit de cárnibus eius, quod immolátum est véspere, in die primo usque mane. Non póteris immoláre Pascha in quálibet úrbium tuárum, quas Dóminus Deus tuus datúrus est tibi, sed in loco, quem elégerit Dóminus Deus tuus, ut hábitet nomen eius ibi, immolábis Pascha véspere ad solis occásum, quando egréssus es de Ægypto. Et coques et cómedes in loco, quem elégerit Dóminus Deus tuus, manéque consúrgens vades in tabernácula tua. Sex diébus cómedes ázyma et in die séptimo, quia collécta est Dómino Deo tuo; non fácies opus.
Septem hebdómadas numerábis tibi ab ea die, qua falcem in ségetem míseris, et celebrábis diem festum Hebdomadárum Dómino Deo tuo, oblatiónem spontáneam manus tuæ, quam ófferes iuxta benedictiónem Dómini Dei tui. Et epuláberis coram Dómino Deo tuo tu, fílius tuus et fília tua, servus tuus et ancílla tua et Levítes, qui est intra portas tuas, ádvena ac pupíllus et vídua, qui morántur tecum in loco quem elégerit Dóminus Deus tuus, ut hábitet nomen eius ibi; et recordáberis quóniam servus fúeris in Ægypto custodiésque ac fácies, quæ præcépta sunt.
Sollemnitátem quoque Tabernaculórum celebrábis per septem dies, quando collégeris de área et torculári fruges tuas; et epuláberis in festivitáte tua tu, fílius tuus et fília, servus tuus et ancílla, Levítes quoque et ádvena, pupíllus ac vídua, qui intra portas tuas sunt. Septem diébus Dómino Deo tuo festa celebrábis in loco, quem elégerit Dóminus; quia benedícet tibi Dóminus Deus tuus in cunctis frúgibus tuis et in omni ópere mánuum tuárum, erísque totus in lætítia.
Tribus vícibus per annum apparébit omne masculínum tuum in conspéctu Dómini Dei tui in loco, quem elégerit: in sollemnitáte Azymórum et in sollemnitáte Hebdomadárum et in sollemnitáte Tabernáculórum. Non apparébit ante Dóminum vácuus, sed ófferet unusquísque secúndum quod habúerit, iuxta benedictiónem Dómini Dei tui, quam déderit tibi».
Responsorium Cf. Deut 16, 14. 15; Nah 2, 1
℟. Epuláberis in festivitáte tua tu, fílius tuus et fília, levítes quoque et ádvena, pupíllus ac vídua; * Benedicétque tibi Dóminus erísque in lætítia.
℣. Ecce super montes pedes evangelizántis et annuntiántis pacem: célebra, Iuda, festivitátes tuas. * Benedicétque.
Lectio altera
Ex Tractátu sancti Irenæ i epíscopi Advérsus hæreses
(Lib. 4, 18, 1-2. 4. 5: SCh 100, 596-598. 606. 610-612)
Pura oblatio Ecclesiæ
Ecclésiæ oblátio, quam Dóminus dócuit offérri in univérso mundo, purum sacrifícium reputátum est apud Deum, et accéptum est ei; non quod indígeat a nobis sacrifícium, sed quóniam is qui offert, glorificátur ipse in eo quod offert, si acceptétur munus eius. Per munus enim erga regem et honor et afféctio osténditur; quod in omni simplicitáte et innocéntia Dóminus volens nos offérre, prædicávit dicens: Cum ígitur offers munus tuum ad altáre et recordátus fúeris quóniam frater tuus habet áliquid advérsum te, dimítte munus tuum ante altáre et vade primum reconciliári fratri tuo, et tunc revérsus ófferes munus tuum. Offérre ígitur opórtet Deo primítias eius creatúræ, sicut et Móyses ait: Non apparébis vácuus ante conspéctum Dómini Dei tui; ut in quibus gratus éxstitit homo, in his gratus ei deputátus, eum qui est ab eo percípiat honórem.
Et non genus oblatiónum reprobátum est; oblatiónes enim et illic, oblatiónes autem et hic: sacrifícia in pópulo, sacrifícia in Ecclésia; sed spécies immutáta est tantum, quippe cum iam non a servis, sed a líberis offerátur. Unus enim et idem Dóminus; próprium autem charácter servílis oblatiónis, et próprium liberórum, uti et per oblatiónes ostendátur indícium libertátis. Nihil enim otiósum, nec sine signo neque sine arguménto apud eum. Et propter hoc illi quidem décimas suórum habébant consecrátas: qui autem percepérunt libertátem, ómnia quæ sunt ipsórum ad domínicos decérnunt usus, hiláriter et líbere dantes ea, non quæ sunt minóra, útpote maiórum spem habéntes; vídua illa et páupere hic totum victum suum mitténte in gazophylácium Dei.
Opórtet enim nos oblatiónem Deo fácere, et in ómnibus gratos inveníri fabricatóri Deo, in senténtia pura et fide sine hypócrisi, in spe firma, in dilectióne fervénti, primítias eárum, quæ sunt eius, creaturárum offeréntes. Et hanc oblatiónem Ecclésia sola puram offert fabricatóri, ófferens ei cum gratiárum actióne ex creatúra eius.
Offérimus enim ei quæ sunt eius, congruénter communicatiónem et unitátem prædicántes et confiténtes resurrectiónem carnis et spíritus. Quemádmodum enim qui est a terra panis, percípiens invocatiónem Dei, iam non commúnis panis est, sed eucharístia, ex duábus rebus constans, terréna et cælésti: sic et córpora nostra percipiéntia eucharístiam, iam non sunt corruptibília, spem resurrectiónis habéntia.
Responsorium Cf. Hebr 10, 1. 14; Eph 5, 2b
℟. Umbram habens lex, non ipsam imáginem rerum, iísdem ipsis hóstiis, quas ófferunt indesinénter, numquam potest accedéntes perféctos fácere; * Christus autem una oblatióne, consummávit in sempitérnum eos, qui sanctificántur.
℣. Ipse diléxit nos et trádidit seípsum pro nobis oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis. * Christus.
Postea dicitur immediate et sine orémus oratio propria, cum conclusione longiore.
Après cela on dit immédiatement et sans "Prions" l'oraison propre, avec la conclusion longue.
Dóminus vobíscum.
Le Seigneur soit avec vous.
℟. Et cum spíritu tuo.
℟. Et avec votre esprit.
Benedícat vos omnípotens Deus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
Que Dieu tout puissant vous bénisse, le Père, et le Fils et le Saint Esprit.
℟. Amen.
℟. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Ou une autre formule de bénédiction, comme à la Messe.
Et si fit dimissio, sequitur invitatio:
Et si on fait un renvoi, on ajoute l'invitation :
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
En l'absence d'un diacre ou d'un prêtre, et dans la récitation seul, on conclut ainsi :

Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. ℟. Amen.

Que le Seigneur nous bénisse, qu'Il nous défende de tout mal, et qu'Il nous fasse parvenir à la vie éternelle. ℟. Amen.
Les traductions proposées ici ont pour seul but une meilleure compréhension du texte latin. Elles ne doivent pas être utilisées à la place des traductions officielles dans la liturgie en langue vernaculaire, qui sont (c) AELF.
Retour en haut